„Nowe technologie a praca pisarki” – spotkanie autorskie z Dorotą Masłowską

Prowadząca spotkanie Marta Zdanowska rozpoczęła od stwierdzenia, iż obecnie praca artysty to w dużej mierze praca nad tym, jak być rozpoznawalnym w mediach, jak się sprzedać. Dorota Masłowska zgodziła się z tym, wyjaśniając, że ma to związek z istotnymi przemianami, które dotknęły polską literaturę po roku 1989. Według niej, książka była wcześniej „czymś nadprzyrodzonym, posiadała wartość metafizyczną , była nośnikiem języka, ducha narodowego i idei.” Po ’89 ta ulotna przestrzeń metafizyczna stała się „rynkiem, a pisarze biznesmenami.”

Kolejne gwałtowne zmiany w hierarchii wartości literackich dokonały się i nadal dokonują w wyniku powstania i rozwoju mediów społecznościowych. Pisarka wzmocniła ten przekaz stwierdzając, że w opinii większości „książka bez obecności medialnej autora nie sprzeda się, nie znajdzie czytelników.” Dlatego pisarze często idą w stronę bycia celebrytami, wrzucają fotki na Instagrama, odpowiadają na pytania, co jedli na śniadanie, bo takie jest zapotrzebowanie. Niektórzy doskonale się w tym odnajdują, stają się „sprawnymi biznesmenami” i „świadomie manipulują swoim dziełem, aby lepiej je sprzedać.” Z drugiej strony, media społecznościowe są nienasycone, żądają sensacji, a literatura nie ma szansy nadążyć, ponieważ „tekst powstaje przez dłuższy czas, pochodzi z duchowości pisarza, proces wydawniczy jest również czasochłonny. To wszystko sprawia, że w momencie wydania, tekst już jest jakby nieaktualny.”

Pisarka zdaje sobie sprawę, że funkcjonowanie w mediach społecznościowych wymaga czasem od twórców literatury umiejętności, których nie posiadają, ale „kluczem jest to, że musimy to robić, że nie da się tego ominąć.” Sama Masłowska przyznała, że przez 15 lat kariery literackiej nie używała mediów, ale po czasie odkryła, że jej wizerunek i tak tam funkcjonuje poprzez grupy i profile fanów, a co gorsza nie ma nad nim żadnej kontroli. Było to dla niej ciekawe doświadczenie, czytać o sobie i swoich planach lub zapoznawać się z recenzjami i opiniami czytelników, którzy krytykami literackimi nie byli. Według autorki istotny jest również fakt, że pod wpływem mediów społecznościowych zmieniła się również instytucja pisarza w naszym społeczeństwie – stał się on „osobą użyteczności publicznej”, a wraz z tym zniknął towarzyszący mu dystans, nimb tajemnicy i autorytet.

Rozana Szmigiel